لستین یک لغت یونانی به معنای زرده تخم مرغ است و علت نام‌گذاری آن، وجود میزان فراوان این ماده در زرده تخم مرغ و همچنین کشف این ماده برای اولین بار در زرده تخم مرغ بوده ‌است.

لسیتین محصول تجاری مشتق شده از سویا، که مکمل مواد غذایی است، ترکیبی از ۱۹-۲۱٪ از فسفاتیدیل کولین، ۸-۲۰ درصد فسفاتیدیل اتانولامین، ۲۰-۲۱٪ اینوزیتول فسفولیپیدها، ۳۳-۳۵ درصد روغن سویا، ۲-۵ درصد استرول، ۵ درصد کربوهیدرات، ۱ درصد رطوبت و ۵ – ۱۱% سایر فسفاتیدها می‌باشد.

لسیتین موجود در سویا به ویژه برای افزایش حافظه مفید است.

کاربردهای لستین

لسیتین ویژگی امولسیون‌سازی و روان سازنده (چرب کنندگی) دارد و یک ظاهرکننده می‌باشد که می‌تواند تماماً متابولیزه شود. لسیتین علاوه بر کاربرد در تولید مواد غذایی انسان‌ها، به جهت چربی غنی و پروتئین آن در خوراک حیوانی نیز به کار می‌رود.

علاوه بر این در تولیدات دارویی، برای واکنش‌های مرطوب‌سازی، پایداری مواد و کمک به امولسیون‌سازی و کپسول سازی، لستین مورد استفاده است.

در صنعت نقاشی، فرم‌های پوششی حفاظتی برای سطوح به همراه نقاشی و جوهر نقاشی و خصوصیات آنتی اکسید از کاربردهای لستین به شمار می‌رود.

همچنین این ماده محبوب، به عنوان آزادکننده برای پلاستیک‌ها و در روان‌سازی موتور نیز استفاده می‌شود.

لسیتین موجود در زرده تخم مرغ منبع غنی از فسفاتیدیل کولین می‌باشد. همچنین لستین در عدس، ذرت، شیر، زرده تخم مرغ، تخم آفتابگردان، جوانه گندم، بادام زمینی، آرد جو دوسر، جگر گوساله و… وجود دارد ولی بیش از هرچیز در لوبیای سویا یافت می‌شود. سایر غذاهای حیوانی نیز فسفاتیدیل کولین دارند.

تخمین زده می‌شود که متوسط مصرف کولین از طریق غذاها در بزرگسالان به بیش از ۵۰۰ میلی گرم در روز برسد.